مهرداد قدرت دیزجی - دانشگاه ارومیه

بررسی پیشینه تاریخی سرزمین­های ایرانی در دوره باستان، به روشن بودن زمینه جغرافیایی آن­ها بسیار وابسته است. در این میان ابهام در موقعیت ایالات/نواحی ایران می­تواند به پریشانی و جابجایی رویدادهای تاریخی، و در نتیجه بر تحلیل پیامدهای آن­ها تاثیر بگذارد. ابهام در جایگاه پارت در دوره ساسانی، نمونه روشنی است که سبب آشفتگی در توصیف تاریخی و جغرافیایی نواحی دیگر پیوسته به آن نیز گردیده است. بر خلاف تصور رایج که پارت دوره ساسانی را در شمال شرق فلات ایران می­داند که سپس به خراسان تغییر نام یافت، مدارک موجود از اوایل دوره ساسانی تایید نمی­کنند که پارت در این زمان در شمال شرق ایران قرار داشته است. در منابع کتیبه­ای اوایل ساسانی همچون کتیبه شاپور یکم بر کعبه زردشت، ابرشهر در شمار ایالت­های شمال شرق ایران، و پارت ایالتی در نواحی مرکزی، در شمال پارس و خوزستان نام برده شده­ است. در اصلاحات اداری سده ششم م.، تقسیمات اداری تازه­ای جایگزین نظام پیشین شد که در نتیجه آن، کشور به چهار بخش (کوست)، هر یک شامل چند ایالت تقسیم شد. در این میان، نام خراسان برای نخستین بار به صورت یکی از بخش­های چهارگانه کشور و شامل ایالت­های پیشین شمال شرق ایران در منابع کتیبه­ای این دوره و منابع کتبی پس از آن ظاهر شد و بدین سان، نگارنده با مقایسه این دو دسته از مدارک، نتیجه گرفته است که تغییری در نام، از پارت به خراسان، در دوره ساسانی صورت نگرفته است.               

ابرشهر, پارت, خراسان, ساسانیان