علی ایمان زاده - دانشیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز
ای سان پاشائی فخری - کارشناس ارشد بهسازی منابع انسانی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز
هانیه کلانتری - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ملایر

بررسی میزان رعایت کدهای اخلاقی مهندسی  در دانشجویان رشته مهندسی برق به­عنوان کارکنان آینده این حرفه ضرورتی اجتناب­ناپذیر است. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان رعایت کدهای اخلاق مهندسی برق در بین دانشجویان دانشکده برق دانشگاه تبریز و عوامل مرتبط با آن است. در این پژوهش مقطعی توصیفی تحلیلی تعداد120نفر از دانشجویان مهندسی برق با سابقه فعالیت به­صورت هدفمند انتخاب شدند. داده­ها توسط یک پرسش­نامه محقق­ساخته جمع­آوری شد. شاخص اعتبار محتوا براساس مقیاسBausell& Waltz  برای کل ابزار21/83 به دست آمد و آلفای کرونباخ پرسش­نامه 76/0 محاسبه شد. پرسش­نامه حاوی 40 گویه در سه بعد فردی، فنی و حرفه­ای و اجتماعی است. داده­ها با استفاده از نرم­افزار آماری SPSS نسخه 20 تجزیه­وتحلیل شد و ضمن بررسی جامع اطلاعات توصیفی شرکت­کنندگان، برای اطلاعات استنباطی از آزمون­های تی، فریدمن، تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته­های پژوهش نشان داد که میزان رعایت دانشجویان دانشکده برق دانشگاه تبریز از کدهای اخلاقی مهندسی در هر سه حیطه بالاتر از میانگین جامعه بوده و  در رتبه بندی این خرده­مقیاس­ها به ترتیب اخلاق اجتماعی، اخلاق فردی و اخلاق فنی قرار داشتند. متغیرهای جنسیت، سابقه شغلی و میزان آشنایی با کدهای اخلاقی اختلاف معناداری با رعایت کدهای اخلاق مهندسی برق نشان نداد؛ ولی متغیر سطح تحصیل اختلاف معناداری با میزان رعایت کدهای اخلاقی نشان داد. می­توان با اتخاذ تدابیری نظیر طراحی و تدوین کدهای اخلاقی مهندسی برق و گنجاندن آن در درس اخلاق حرفه­ای مهندسی و آموزش آن و درونی­سازی این کدهای اخلاقی، میزان رعایت این کدها را بین دانشجویان مهندسی برق افزایش داد.    

اخلاق, کدهای اخلاقی, مهندسی برق, دانشگاه تبریز