حسین زینل - استادیار گروه مهندسی برق و کامپیوتر، مرکز آموزش عالی فنی مهندسی بوئین زهرا
شیوا منصورزاده - استادیار گروه مهندسی صنایع، مکانیک و هوافضا، مرکز آموزش عالی فنی و مهندسی بوئین زهرا

تحقق عملی اندیشه ایجاد شبکه ارزیابی کیفیت دانشگاه­های کشور در سایه ترغیب دانشگاه­ها به پیاده­سازی و اشاعه فرهنگ ارزیابیدرونیآموزش­هاگرهخوردهاست.این مهم با تغییر رویکردهای بین­المللی در حوزه آموزش مهندسی و پدیده اعتبارسنجی دوره­های کارشناسی مهندسی با استاندارد و شایستگی­های موردتوافق ضرورت یافته است. نقطه اشتراک نظام­های نوین آموزش مهندسی دیدگاه پیامدمحور بوده است که قائل بر طراحی، اجرا و ارزیابی درس­های مهندسی با مرکزیت برون­دادها است. این رویکرد که مغناطیس حرکت خود را از اهداف تنظیم­شده برنامه و به­تبع آنها اهداف یادگیری درس می­گیرد، ساختار ویژه­ای برای تطبیق با ملاک­های اشاره­شده مراکز اعتبارسنجی و شاخص­های ارزیابی درونی و برونی دانشگاه ایجاد می­کند. نقش طرح درس به­عنوان چراغ هدایت درس در شکل­دهی و انسجام رویکردهای آموزشی و سنجشی سیستم پیامدمحور کلیدی و راهبردی است. لذا بازنگری ساختاری آن برای استفاده بهینه ضروری است. در این نوشتار درس تحلیل سیستم­های انرژی الکتریکی 2 در قالب طرح درس پیشنهادی معرفی می­شود و زوایای راهبردی کاربردی آن در پیشبرد ارزیابی­های درونی کیفیت آموزش گشوده می­شود. نتایج حاکی از قابلیت­های طرح درس پیشنهادی در سنجش سطح دست­یافت­های یادگیری، حیطه تمرکز یادگیری، تعیین اهرم­های تغییر راهبردی در پوشش حداکثری سطوح تفکر بالاتر یادگیری، و پی­ریزی برنامه بهبود مدیریت درس بوده است. در انتها یک مدل برنامه­ریزی خطی به­عنوان نقطه ثقل بهینه در طرح­ریزی برنامه بهبود درس معرفی می­شود.

ارزیابی درونی, خود ارزیابی, سیستم پیامد محور, طرح درس پیامد محور, آموزش های مهندسی