گذری برتمثیل در مثنویهای طالب علی خان لکهنویی، متحلص به عیشی
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 475
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PLLJ-11-39_004
تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1398
Abstract:
تمثیل یکی از مهمترین و کهن ترین شیوه های بلاغی در ادب فارسی ایران و فرهنگ اجتماعی جهان است. به دلیل ظرفیت معنایی وکاریزمای گفتمان؛ حجم بزرگی از ادبیات تعلیمی را پوشش می دهد. در این مقاله ضمن معرفی نسخه ی خطی کلیات دیوان طالب علی خان متخلص به عیشی نمونه های تازه ای از تمثیلات داستانی و شعری را از متن آن می آوریم. نسخه خطی این دیوان، به خط نستعلیق کتابت شده است. از ذکر تحمیدیهها و مناقب اهل بیت و بسیاری از ائمه اطهار (علیه السلام) میتوان فهمید که طالب علی خان (عیشی) شاعری متدین و در مذهب شیعهی اثنی عشری، با مشرب عرفانیست. این تحقیق که به روش تحلیلی-کتابخانه ای انجام شده، تمثیلات در مثنوی 2161 بیتی عیشی را بررسی نموده است. بیش از 200 تمثیل در نسخه وجود دارد، و مهم ترین آن ها مثنوی چهار دوست است که به عنوان داستان تمثیلی به آن پرداخته ایم.
Keywords:
Authors
زیبا فلاحی
دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان، دهاقان،
مهرداد چترایی
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد، نجف آباد، ایران.
مریم محمودی
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان، دهاقان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :