بررسی نگرش و تعیین میزان آگاهی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در مورد یوتانازی

مقدمه این مطالعه به منظوربررسی آگاهی و نگرش دانشجویان پزشکی شیراز در خصوص یوتانازی و شناخت نقاط قوت و ضعف آموزش آنها در این زمینه انجام شده است. روش کار در یک مطالعه مقطعی طی پاییز و زمستان 1394 از دانشجویان پزشکی شیراز در مقاطع مختلف درخواست شد در صورت تمایل در این طرح شرکت کنند. پرسشنامه مورد استفاده اقتباسی از پرسشنامه سه پژوهش خارجی بود که پس از ترجمه فارسی و با روش پسرو، پیشرو مورد استفاده قرار گرفت. نتایج میزان پاسخدهی 36/88 % و اعتبار پرسشنامه براساس آلفای کرونباخ (72/0a=) بود. بیشترین مشکل دانشجویان در تشخیص یوتانازی فعال غیر آگاهانه‎ بود. 2/67 % دانشجویان در تمامی مقاطع تحصیلی نتوانسته بودند موارد غیر مجاز برای انتخاب در بیمار بدحال را به درستی تشخیص دهند. 9/84 % موافق تصویب قانونی در خصوص معرفی موارد مجاز یوتانازی بودند، با اینحال 4/62 %  نگران سوء استفاده برخی افراد از چنین قوانینی بودند. 6/77 % دانشجویان موافق یوتانازی در مورد خود در شرایط خاص پزشکی بودند. در مجموع، 7/66 % از دانشجویان معتقد بودند با کمک طب تسکینی و بهبود بخشی علایم بیمار، امکان بهبود کیفیت زندگی وی وجود دارد. نتیجه­گیری به نظر می‎رسد یکی از علل میزان نسبتا بالای توافق برای انجام نوعی از یوتانازی عدم آگاهی کافی از پیشرفتهای حاصله در  طب تسکینی و بهبود کیفیت حیات بیمار پیش از مرگ، می‎باشد.

Keywords:

یوتانازی , خودآیینی , طب تسکینی , آموزش پزشکی