رد پای رئالیسم جادویی در دو داستان کوتاه دفاع مقدس ماه زده و عود عاس سبز نوشته مجید قیصری

جنگ، به سبب هیجانات و حوادث پیش­بینی­ناپذیر، ذاتا پدیده­ای پرشور و بحث­برانگیز است. جاذبه­هایی که در بیان ابعاد معنوی و رویدادهای ماورائی جنگ وجود دارد، پای بسیاری از نویسندگان را به این عرصه گشوده است. با این حال، پیوند مساله جنگ با مبانی اعتقادی مردم ایران، ورود به این ساحت را اندکی دشوار نموده و بهره­گیری از شیوه­های روایی ویژه­ای را ضروری می­نماید. در میان سبک­های ادبی، رئالیسم جادویی به سبب درهم­آمیزی خیال و واقعیت، می­تواند به عنوان راهکار مناسبی برای خروج از این مسئله مطرح گردد. در این مقاله برآنیم تا ضمن بیان اجمالی ویژگی­های آثار رئالیسم جادویی، با تحلیل و بررسی دو داستان کوتاه ماه­زده و عود عاس سبز، ردپای این مکتب را در آثار داستانی دفاع مقدس دنبال کنیم تا روشن گردد که این شیوه تا چه اندازه می­تواند در خلق آثاری از این دست کارآمد باشد. ضرورت این مسئله ناشی از آن است که عدم بهره­گیری از شگرد­های مختلف داستان­نویسی، می­تواند آثار حوزه دفاع مقدس را به ورطه تکرار کشانده و آنها را از رقابت با جریان­های موازی ادبیات داستانی باز دارد.

Keywords:

دفاع مقدس , رئالیسم جادویی , داستان کوتاه , مجید قیصری