نادر صنعتی شرقی - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور مشهد

امروزه پژوهشگران اجتماعی، پژوهش خود را معمولا از طریق روش­های کمی یا کیفی به انجام می­رسانند. روش­هایی که در ظاهر از پارادایم­های متفاوت فلسفی ریشه گرفته است و اختلافی جدی با هم دارند؛ اما با وجود جدال­ بی امان طرفداران این روش­ها با یکدیگر، روش­های کمی و کیفی در برخی نکات، نظیر سلسله مراتبی بودن دانش با یکدیگر وفاق دارند. در این شرایط روش­شناسی تعاملات سازنده با رویکردی انتقادی، علیه نظام سلسله مراتبی دانش می­شورد و می­کوشد تا تحقیق اجتماعی را با تحقق فردی و اجتماعی پیوند دهد. به این ترتیب تغییر و تحول مثبت افراد، در کنار شناخت در دستور کار این روش­شناسی قرار می­گیرد.     برای رسیدن به این مهم، در روش­شناسی تعاملات سازنده، در کنار پژوهشگر، پژوهش شونده نیز با وی در تعامل جدی بوده و نتیجه به دست آمده را به کمیته­ای مشورتی برای ارزیابی ارائه می­نمایند. افزون براین، در روش­شناسی تعاملات سازنده از تکنیک­های خاصی برای گردآوری و پردازش اطلاعات استفاده می­شود که این نوشتار درصدد بازنمایی آنها می­باشد

روش شناسی تعاملات سازنده (ccm), تیم پژوهش چندفرهنگی, کمیته مشورتی, گروه متمرکز ارتباطی, مشاهدات ارتباطی, پاتو