حسین حسن زاده سرورستانی - استادیار گروه مدیریت مالی دانشکده معارف اسلامی و مدیریت دانشگاه امام صادق(ع)، تهران، ایران
مهدی تمیزی فر - دانش آموخته کارشناسی ارشد معارف اسلامی و مدیریت مالی، دانشگاه امام صادق(ع)، تهران، ایران
محمدرضا سیمیاری - دانشجوی دکتری مدیریت مالی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

امروزه با گسترش شبکه های الکترونیکی و اجتماعی و همچنین توسعه وب2 ، فضای مناسب تری جهت کمک به نیازمندان فراهم شده است. شایسته است نهادهای فعال در امور خیریه، با آشنایی و استفاده از این ظرفیت­های جدید، کیفیت و کمیت خدماتشان را ارتقاء دهند. یکی از این ظرفیت های جدید، تامین مالی جمعی است. نهادهای خیریه می توانند با ایجاد یا استفاده از پلتفرم های تامین مالی جمعی، مشکلات و نیازهای جامعه هدفشان را به صورت یک طرح مشخص، در معرض عموم مردم قرار داده و منابع مالی لازم جهت رفع آن نیازها را از عموم مردم تامین کنند. امروزه از چند مدل اصلی جهت تامین مالی جمعی استفاده می­شود؛ این مدل­ها عبارتنداز اهداء، پاداش، پیش خرید، استقراض و سهام یا مشارکت در سود و زیان. با استفاده از این مدل­ها به ویژه مدل اهدایی و پاداش، می­توان به تامین مالی جمعی امور خیریه پرداخت. تامین مالی جمعی روشی چابک است که در آن پول از تعداد زیادی از خیرین خرد جمع آوری می­شود و جهت تامین مالی امور خیر مورد استفاده قرار می­گیرد؛ همین امر می­تواند منجر به گسترش فرهنگ انفاق و اجرایی شدن هرچه بهتر آداب انفاق در سطح جامعه شود.در این مقاله با روشی توصیفی- تحلیلی ابتدا به تبیین پدیده تامین مالی جمعی پرداختیم و سپس نحوه استفاده از این الگو را جهت جذب مشارکت­های خیرین توضیح دادیم؛ روابط حقوقی حاکم بر مدل را با استفاده از عقود وکالت و هبه تبیین کردیم. در انتها ضمن بیان این مطلب که مدل ارائه شده چگونه آداب و فرهنگ انفاق را در جامعه توسعه می دهد، به برخی فواید این مدل اشاره شد.

خیرین, نیکوکاران, سرمایه گذاری جمعی, جذب سرمایه مردمی, سرمایه گذاران اجتماعی, تامین مالی جمعی, امور خیریه, انفاق