محمد میرزایی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی بیوسیستم، فناوری پس از برداشت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
رضا طباطبائی کلور - دانشیار، مهندسی بیوسیستم، فناوری پس از برداشت، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
علی متولی - استادیار، مهندسی بیوسیستم، فناوری پس از برداشت، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
رضا اسماعیل زاده کناری - دانشیار، مهندسی بیوسیستم، مهندسی علوم و صنایع غذایی، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

در این پژوهش، تاثیر پیش تیمارهای ازن و اسید سیتریک برای ضد عفونی محصول خیار در بسته بندی با اتمسفر اصلاح شده در دو ترکیب گازی MAP1 ( O2 10% + CO2 15% + N2 75%) و MAP2 ( O2 15% + CO2 10% + N2 75%) و جاذب رطوبت سیلیکاژل در دو وزن g 5/2 و 5 مورد بررسی قرار گرفت. نمونه ها درون بسته هایی از جنس پلی اتلین با ضخامت µ6 در دمای 0C 4 درون یخچال نگهداری شد. تاثیر تیمارهای مورد اشاره بر فاکتورهای pH، درصد کاهش وزن، سفتی بافت، مواد جامد محلول (TSS)، کلروفیل، اسیدیته قابل تیتراسیون (TA) پس از 20 روز نگهداری و همچنین میزان ماندگاری نهایی محصول تا حد خرابی کامل و فساد در خیارهای بسته بندی شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که نگهداری محصولات در بسته بندی با اتمسفر اصلاح شده سبب حفظ کیفیت محصول و افزایش عمر ماندگاری آنها گردید. تغییرات میزان اسیدیته و مواد جامد محلول نشان داد که اثر پیش تیمار ازن و ترکیب گازی MAP1 و استفاده از ماده جاذب رطوبت به وزن g 5 گرم بهترین تاثیر را بر این دو پارامتر داشت. همچنین تغییرات pH، سفتی بافت و کلروفیل نشان داد که استفاده از ترکیب گازی با CO2 بالاتر (MAP1) و استفاده از پیش تیمار ازن و ماده جاذب رطوبت به میزان g5 بهترین تاثیر را بر نمونه های خیار داشت. مقایسه مدت ماندگاری کل نشان داد که ترکیب پیش تیمار اسید سیتریک، جاذب رطوبت g5/2 و ترکیب گازی MAP2 با مدت زمان 33 روز کمترین مدت زمان ماندگاری و ترکیب پیش تیمار ازن، جاذب رطوبت g5 و ترکیب گازی MAP1 با مدت زمان 65 روز بیشترین مدت ماندگاری را داشتند.

خیار, بسته بندی با اتمسفر اصلاح شده, ازن, سیتریک اسید, سیلیکاژل