شهرام خلیل نژاد - دانشجوی دکترای مدیریت سیاستگذاری، دانشگاه علامه طباطبائی
حسین رحمان سرشت - استاد (تمام)، دانشگاه علامه طباطبائی

موفقیت پایدار سازمان در دنیای جدید کسب و کار بستگی به میزان خلق، تسهیم و به کارگیری دانش اعضای آن دارد. دانش به عنوان منبع و قابلیتی محوری که غیرقابل تقلید است می تواند سازمان را در عرصۀ رقابت منحصر به فرد و غیرقابل دسترس نماید. در سلسله مراتب تصمیم گیری سازمان، هیأت مدیره در صدر قرار دارد و نقش هیأت مدیره در فرآیندهای راهبردی سازمان انکارناپذیر است. به علاوه، اکثر شرکت های ایرانی توجه کافی ا ی به ترکیب و تعاملات درونی هیأت مدیره ندارند. از این رو بررسی جریان دانشی هیأت مدیره به عنوان گروه راهبردی سازمان از اولویت های تحقیقاتی است. در ضمن بر اساس تئوری پیچیدگی، تجزیه و تحلیل گروه های کوچک مانند هیأت مدیره از لحاظ تحقیقاتی قابل توجیه تر از نظریه پردازی دربارۀ کلی انتزاعی مثل سازمان است. این مقاله به دنبال تبیین رابطۀ بین وضعیت ساختاری و رفتاری هیأت مدیره و شرایط دانش در آن است. برای تحقق این هدف مختصری از مدل ها و تئوری های مدیریت دانش و نیز کلیات بحث هیأت مدیره آورده می شود. سپس به نقش شرایط مختلف هیأت مدیره در وضعیت دانش در این گروه کوچک پرداخته می شود. در انتها هم سعی بر این است که بر مبنای تحلیل های صورت گرفته به پیشنهادات و فرضیه هایی دست یافته شود تا این پیشنهادات بنیانی برای تحقیقات آتی و نیز اقدامات مدیریتی شود

دانش، هیأت مدیره، ایران، پیچیدگی