ذبیح اله عباس پور - گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران
فیض اله پورسردار - اداره آموزش و پرورش رامشیر
زهرا قنبری - اداره آموزش و پرورش قلعه تل
شیوا شاهوری - اداره آموزش و پرورش ناحیه سه اهواز

به نظر می رسد والد آزاری، پرخاشگری و خشونت نسبت به والدین از پدیده های نا آشکار رایج در حوزه آسیب شناسی خانواده هستند. هدف اصلی این پژوهش ساخت و اعتباریابی مقیاس والد آزاری (پسر-مادر) شامل روایی سازه، روایی همگرا و همسانی درونی بود. روش تحقیق از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه مادران دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر اهواز و فرزند نوجوان پسر آن-ها بود که 364 نفر از این مادران به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. مادران، پرسشنامه والد آزاری (پسر-مادر) و پسران آن ها مقیاس نگرش فرزند نسبت به مادر را تکمیل کردند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی با استفاده از تحلیل عناصر اصلی و چرخش متعامد (واریماکس) نشان داد که این مقیاس از سه عامل مالی، فیزیکی و عاطفی تشکیل شده است. روایی همگرای مقیاس والد آزاری (پسر-مادر) از طریق همبسته کردن این مقیاس با مقیاس نگرش فرزند نسبت به مادر محاسبه شد. ضرایب همبستگی میانگین نمره های آزمودنی ها در مقیاس والد آزاری (پسر-مادر) با مقیاس نگرش فرزند نسبت به مادر معنادار (به جز والد آزاری فیزیکی) بود. همسانی درونی مقیاس والد آزاری (پسر-مادر) و عوامل آن بر حسب ضرایب آلفای کرونباخ محاسبه شد و با ضرایب همبستگی از 75/0 تا 98/0 مورد تایید قرار گرفت. بر اساس نتایج این پژوهش، مقیاس والد آزاری (پسر-مادر) برای سنجش این سازه در نمونه های ایرانی از پایایی و روایی کافی برخوردار است.

مقیاس والد آزاری, پایایی, روایی, روانسنجی