فریبا بخشی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
حمید میرزائی - گروه بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
نارملا آصفی - گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران.

استفاده از مواد نگهدارنده طبیعی برای جلوگیری از فساد مواد غذائی و جلوگیری از بروز بیماری های ناشی از مصرف غذاهای آلوده به میکروب های بیماری زا یکی از بحث های مهم در دنیا می باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر ضد میکروبی اسانس ریحان بر روی باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، اشریشیا کولای و مخمر رودوتورلاروبرا بود. اسانس گیاه ریحان به روش تقطیر با آب با استفاده از کلونجر استخراج شد. اسانس بدست آمده با استفاده از دستگاه گاز کروماتوگراف متصل به طیف نگار جرمی GC/MS) ) آنالیز و اجزای آن ها بر اساس شاخص بازداری و طیف جرمی تعیین گردید. سپس با استفاده از تکنیک میکرودایلوشن حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) اسانس علیه استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا کولای و رودوتورلاروبرا بررسی شد. نتایج حاصل از بررسی اجزای اسانس، 43 ترکیب را نشان داد که بنزن (97/20 %)، E– سیترال (845/12 %)، Z – سیترال ( 137/6 %)، متیل چاویکول (68/7 %) و تیمول (79/7 %) ترکیبات عمده موجود درآن بودند. MIC و MBC اسانس علیه اشریشیا کولای و رودوترولا روبرا 25/. میلی گرم در میلی لیتر و علیه استافیلوکوکوس اورئوس50 /. میلی گرم در میلی لیتر بدست آمد. در مجموع با عنایت به ترکیب شیمیائی و خاصیت ضد میکروبی مشاهده شده در این مطالعه می توان گفت که اسانس ریحان می تواند به عنوان یک ماده نگهدارنده برای مواد غذائی مطرح شود. البته در خصوص هر کدام از مواد غذائی مورد نظر باید تحقیقات بیشتر و متناسب با آن غذا طراحی و اجرا شود.

اسانس ریحان, ضد میکروبی, استافیلوکوکوس اورئوس, اشریشیا کولای و رودوتورلاروبرا