بررسی اثر روش های مستمر و غیرمستمر استفاده از آنزیم در دوره های مختلف پرورش بر برخی خصوصیات عملکردی و لاشه جوجه های گوشتی سویه راس

هدف از این پژوهش مقایسه­ی انواع روش­های استفاده از آنزیم و بررسی اثر آن­ها بر عملکرد طیور، خصوصیات لاشه، درصد تلفات و رطوبت بستر بود. تعداد 750 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 مخلوط دو جنس نر و ماده در 6 تیمار آزمایشی قرار گرفتند. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار و 25 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل : 1)جیره شاهد بر پایه­ی ذرت-سویا، بدون مولتی آنزیم و 5 تیمار باقیمانده بر پایه­ی گندم و جو بود و فقط نحوه­ی مصرف مولتی آنزیم در آنها تفاوت داشت؛ 2) استفاده از آنزیم به صورت یک روز در میان 3) استفاده از آنزیم به صورت دو روز در میان 4) عدم استفاده از آنزیم در یک هفته­ی آخر پرورش 5) عدم استفاده از آنزیم در دو هفته­ی آخر پرورش و 6) استفاده از آنزیم به صورت مستمر و روزانه. کلیه­ی تیمارهای آزمایشی دارای میزان انرژی یکسان بودند. نتایج نشان داد بیشترین افزایش وزن مربوط به تیمار 3 و بهترین ضریب تبدیل غذایی مربوط به تیمار 6 بود (05/0P<). همچنین بالاترین درصد رطوبت بستر مربوط  به تیمار 1 و 5 بود (05/0P<). درصد تلفات و خصوصیات لاشه تحت تاثیر جیره­های مختلف آزمایشی قرار نگرفت. در نهایت، نتایج نشان داد بین تیمارهای 1، 2 و 3 تفاوت معنی­داری از نظر عملکرد جوجه­ها وجود نداشت. با توجه به اینکه مصرف آنزیم به صورت غیر مستمر می­تواند در طول یک دوره­ی پرورش نقش مهمی در کاهش هزینه­ی دان مصرفی داشته باشد، کاربرد این روش­ها می­تواند باعث کاهش هزینه دان و در نتیجه کاهش خروج ارز از کشور شود. 

Keywords:

مولتی آنزیم , عملکرد , صفات لاشه , جوجه گوشتی