محمد یازرلو
سیدداود شریفی
فرید شریعتمداری
عبدالرضا صالحی

به منظور تعیین سطوح مطلوب لیزین در جیره دوره رشد بلدرچین ژاپنی، از تعداد 360 قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه در یک آزمایش فاکتوریل 2×6، [دو سطح انرژی قابل سوخت و ساز (2850 و 2950 کیلوکالری در کیلوگرم) و شش سطح لیزین (1/1، 2/1، 3/1، 4/1، 5/1 و 6/1 درصد)] در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار و 10 پرنده در هر تکرار استفاده شد. مصرف خوراک و افزایش وزن به طور هفتگی اندازه گیری و ضریب تبدیل خوراک محاسبه و سطح مطلوب لیزین با استفاده از روش رگرسیون خط شکسته برآورد شد. نتایج نشان داد که با افزایش لیزین جیره، میزان افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک، در هر دو دوره سنی بهبود یافت (05/0> P). سطح مطلوب لیزین برای بهترین افزایش وزن روزانه در دوره های سنی 21-1 و 35-22 روزگی، به ­ترتیب در پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی 2850 کیلو کالری در کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز، 39/1 و 40/1 درصد و برای پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی 2950 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز، 34/1 و 35/1 درصد برآورد شد. نتایج این آزمایش نشان داد بهترین سرعت رشد و بازده غذایی در بلدرچین های ژاپنی در حال رشد، با تغذیه جیره های حاوی 2850 کیلو کالری در کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز، 26 درصد پروتئین برای دوره های سنی 21-1 و 35-22 روزگی به ترتیب با 39/1 و 40/1درصد لیزین جیره حاصل می شود.

انرژی, بلدرچین ژاپنی, لیزین, رگرسیون خط شکسته