عاطفه بهبودی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیک
ابراهیم جهانی نشرودکلی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت

علیرغم اینکه هدف و فلسفه تاسیس نظام آموزش وپرورش، حصول به هدفهای تربیت شهروندی است، دامنه اقدامات ومطالعات انجام شده در این راستا، در داخل کشور بسیار ناکافی و نارسا است.احساس تعهد، احساس برابری، کنجکاوی، ترقیطلبی، اطاعت از قانون، توجه به منفع عمومی،مشارکت و ... را از مولفه های اساسی شهروندی می داند (مینکلر،(1998). قرنبیست و یکم قرن دانایی است،قرن تغییر جامعه از حالت صنعتی به حالت اطلاعاتی است.از این رو توجه به توسعه الکترونیک وشهروند الکترونیک مقوله ای مهم به شمار آمده و نیازمند تلاش همه جانبه دولت و شهروندان می باشد. با تربیت شهروندالکترونیک بسیاری از هزینه ها،اتلاف انرژی ها و فرصت ها می توان پیشگیری کرد.شهروند الکترونیک فردی است که تواناییاستفاده از خدمات آنلاین را در حد مطلوب داشته باشد و علاوه بر یادگیری نحوه ی استفاده از فناوری های اطلاعات وارتباطات با هنجار های رفتاری آن نیز آشنا شود.تربیت شهروندانی با ویژگی های متناسب با عصر دیجیتال در درجه اول بهعهده ی نظام آموزشی است.این به این معناست که نظام آموزشی در عصر جدید باید با شناخت الزامات، مقتضیات و شرایطجدید جهانی قادر به تربیت شهروند الکترونیک باشد.این مقاله به بررسی مفاهیم شهروندی و شهروند الکترونیک و نقش نظامآموزشی در تربیت شهروند الکترونیک می پردازد.روش تحقیق در این مطالعه کتابخانه ای بوده و ابزار جمع آوری اطلاعاتکتب و مقالات و مجلات فارسی و لاتین می باشد.

شهروندی، شهروند الکترونیک، نظام آموزشی ، برنامه درسی