مریم مهدوی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مرودشت
نیلوفر منوچهری نسب - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مرودشت
مرضیه کارگرجهرمی - کارشناسی ارشد پرستاری سلامت جامعه علوم پزشکی گراش

مقدمه: مهمترین مرحله زندگی انسان، دوران کودکی است که بی توجهی به آن منجر به بروز اختلالات رفتاری آنها در دورههای بعدی زندگی میشود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر ابعاد شخصیتی (برون گرایی و درون گرایی) والدین در بروزاختلالات رفتاری کودکان پیش دبستانی شهرستان جهرم بود. روش: به وسیله فرمول از کل جامعه آماری، تعداد 240 کودکپیش دبستانی و والدینشان به صورت کاملا تصادفی مورد آزمون قرار گرفتند. در این راستا، پرسشنامه های استاندارد مقیاسدرون گرایی – برون گرایی میشل گوکلن و پرسشنامه اختلالات رفتاری کودکان پیش دبستانی جهت گرد آوری داده هایمورد نیاز به کار گرفته شد. برای ارزیابی پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شد که برای مقیاس درونگرایی – برونگرایی وپرسشنامه اختلالات رفتاری کودکان به ترتیب 0/79 و 0/83 به دست آمد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان دادند که احتمال اینکه والدین با درونگرایی فرزندان با اختلالات رفتاری خشونت و گوشه گیری داشته باشند، بیشتر میباشد، اما درمورد اختلال رفتاریپرخاشگری تاثیر معنادار ملاحظه نگردید. همچنین، این نتایج برای والد مادر تاثیر بیشتری را نشان داد. نتیجه گیری: برون-گرایی والدین میتواند کمک کند که رفتارهای خشونت آمیز و گوشه گیری کودکان کمتر ملاحظه گردد.

ابعاد شخصیتی، برونگرایی، درونگرایی، اختلالات رفتاری