مهرداد سبزاور - کارشناسی ارشد حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
بهروز سبزوار - کارشناسی ارشد حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد

برخی از حقوقدانان معتقدند که توهین به صورت ترک فعل هم قابل تحقق می باشد. مثل اینکه نام شخصیرا به قصد اهانت به صورت عادی (بدون لقب) بکار برند. سلام نکردن به یک شخص واجب الاحترام یا بلندنشدن در مقابل وی، یک فرد نظامی یا سلام نظامی به مافوق خود و راننده یک مقام سیاسی با باز نکردندر خودرو و برای او به او توهین نموده است. باز نمودن در خودرو برای مقامات به منظور رعایت اصولحفاظتی مبنی بر آلوده نبودن درب خودرو و یا تله نبودن آن میباشد نه قصد احترام... .برخی حقوقدانان معتقدند که با توجه به اینکه ظاهر کلمه توهین رفتار مثبت استنباطی می شود جز درمواردی که حکم صریحی وجود داشته باشد، ترک فعل را نمیتوان توهین کیفری محسوب نمود و بنابراینباید قدر متقین ماده که همان توهین کردن با فعل مثبت است بسنده کرد. برخی از حقوقدانان علنی بودنتوهین (حضوری بودن) را شرط تحقق توهین دانسته اند. برخی دیگر از حقوقدانان معتقدند که در صورتحضور شخصی مورد خطاب توهین علنی بودن توهین ضرورتی ندارد و در صورت عدم حضور شخصمخاطب توهین علنی بودن لازمه ارتکاب فعل مثبت وهن آور می باشد، ضمنا منظور از حضور لزوما حضورفیزیکی فرد مورد توهین نیست بلکه همین که از لفظ توهین آمیز را بشنود مثلا از طریق تلفن یا حرکتتوهین آمیز را مشاهده نماید.

توهین، اهانت، جرم، قوانین، ایران