مریم شفیعی سروستانی - استادیار دانشگاه شیراز
شراره متاله - دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش و بهسازی منابع انسانی دانشگاه علامه طباطبایی

هدف کلی این مقاله ، معرفی سرگرمی در محیط کار به عنوان یکی از متغیر های مهم سازمانی می باشدکه ابتدا توسط پیترز و وارتمن (1982)و دیل و کندی (1982)مطرح شد ، توسط محققانی از قبیل نوئه،تووز و کارل مورد بررسی فراوان قرار گرفت اما تاکنون در ایران مورد توجه قرار نگرفته است . روش تحقیقاز نوع بررسی تحلیل اسنادی می باشد . ساختار مقاله بدین گونه است که ابتدا معرفی کلی از سرگرمیبرای آشنایی بیشتر خواننده ارائه می شود و سپس چند نمونه از تعاریف بیان می گردد. سپس سرگرمیدر محیط کار به عنوان یکی از متغیر های سازمانی تازه مطرح شده مورد بررسی قرار می گیرد و خلاصهای از تحقیقاتی که تاکنون صورت گرفته به صورت خلاصه بیان می گردد. در نهایت برمبنای پژوهش فورد،تاثیرات مثبت سرگرمی بر سازمان و کارکنان بیان می شود. مطرح کردن این پژوهش در سازمان هابالاخص سازمان های دولتی نشان دهنده عدم آشنایی مدیران سطوح مختلف سازمان با این متغیر و تاثیراتآن می باشد. نتیجه اینکه سرگرمی در محیط کار یکی از متغیرهای پیش بینی کننده قوی سایر متغیرهایوابسته سازمانی می باشد و نیازمند آن است که مدیران تمهیداتی را برای استقرار آن در نظر داشته باشند.

سازمان ، سرگرمی ، سرگرمی در محیط کار