حسین ایمانی پور - دانش آموخته کارشناسی ارشد، آب و هواشناسی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

آب و هوا تاثیر شدیدی بر بخش تفریحات و توریسم دارد و در برخی مناطق بیانگر یک منبع طبیعی است که صنعت توریسم بر مبنای آن پیش بینی می شود. همه عناصر اقلیمی در سلامتی، آسایش، تفریح مردم و جلب گردشگر نقش دارند؛ ولی نقش برخی از عناصر از جمله دما، رطوبت نسبی، ساعات آفتابی و باد اهمیت بیشتری دارند که امروزه تحت عنوان شاخص های آسایش اقلیمی شناخته می شوند. در این مقاله با استفاده از شاخص اقلیم گردشگری (TCI)وضعیت آسایش و راحتی انسان در ماه های مختلف سال، با استفاده از آمار ایستگاه سینوپتیک شهداد در یک دوره آماری 17 ساله (1398-1381) مورد محاسبه قرار گرفت سپس نتایج حاصله به صورت جدول و نمودار در ماه های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج طیف بندی شاخص TCI نشان می دهد که در محدوده مورد مطالعه بهترین شرایط آب و هوایی برای گردشگری با ضریب 81 و طیف عالی مربوط به ماه ژانویه(دی) و پس از آن ماه دسامبر (آذر) با ضریب 73 در طیف خیلی خوب می باشد. پایین ترین و نامناسب ترین ضرایب مربوط به ماه های گرم سال می باشند به عنوان مثال در ماه می(اردیبهشت) به دلیل کم بودن سرعت باد این ضریب به 38 و در طیف نامناسب قرار گرفته است.

بیابان لوت، کلیماتوریسم، شاخص TCI