بررسی حقوقی سرمایه گذاری خارجی در صنعت گردشگری با نگاهی به قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی

سرمایهگذاری خارجی، عامل رفع شکاف پس انداز- سرمایه گذاری، انتقال تکنولوژی و دانش فنی و توسعه بازار صادراتی محسوب میشود. از اینرو امروزه کشورهای مختلف به ویژه در حال توسعه در یک محیط رقابتی به دنبال بسترسازی برای جذب سرمایه های خارجی هستند. یکی از صنایع مهم برای جذب سرمایه های خارجی، صنعت گردشگری است. با وجود فرصتهای فراوان صنعت گردشگری در ایران، سهم این صنعت از سرمایه های خارجی محدود است، در حالیکه توسعه گردشگری در ایران علاوه بر تحصیل مزایای اقتصادی بسیار، برای بازیابی عظمت ایران در عرصه بینالمللی نیز لازم است. محدود بودن جذب سرمایه های خارجی میتواند معلول عوامل مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و از جمله حقوقی باشد که در مقاله حاضر به بررسی حقوقی آن با تاکید بر قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی مصوب 1380 پرداخته میشود. یکی از مهمترین عوامل موفقیت در جلب سرمایه های خارجی، وجود یک ساختار حقوقی جامع است. اگرچه قانون مزبور نسبت به قانون قدیم (قانون جلب و حمایت سرمایه های خارجی مصوب (1334 از نکات قوت خوبی برخوردار است، با این حال برای جلب سرمایه های خارجی لازم است تا موانع موجود در قانون اساسی نیز از سر راه سرمایه گذاری خارجی برداشته شود.

Keywords:

گردشگری , سرمایه گذاری خارجی , قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی