ارزیابی رویکرد هیدرولوژیکی در تخمین جریان زیست محیطی رودخانه ها (مطالعه موردی: رودخانه کارون، ایستگاه گتوند)

درسرتاسر جهان، فعالیت های انسانی، ساخت انواع سازه ها، به منظور تامین نیازهای بشر همراه با تغییرات آب و هوایی منجر به کاهش جریان رودخانه ها شده است. از این رو برای حفظ وحراست از اکوسیستم های آبی مفهوم جریان زیست محیطی تعریف شده است. در این تحقیق با استفاده از تعدادی از روش های هیدرولوژیکی از جمله روش محدوده تغییرپذیری، تنانت، تسمن و تحلیل منحنی تداوم جریان به تخمین جریان زیست محیطی رودخانه کارون در ایستگاه گتوند پرداخته شده است. نتایج نشان داد روش محدوده تغییرپذیری RVAبه دلیل توجه به رژیم طبیعی جریان نسبت به سایر روش های هیدرولوژیکی ارجحیت دارد.

Keywords:

جریان زیست محیطی , رودخانه کارون , رویکرد هیدرولوژیکی , تغییرپذیری طبیعی جریان