ساناز ملایی زاده - کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد

بافت قدیم شهرها اغلب دربرگیرنده آثار و مجموعه های تاریخی می باشند که امروزه اغلب در زمره بافتهای تاریخی و فرسوده قرار گرفته اند. یکی از این بافتها، بافت تاریخی شهر گز در استان اصفهان است که علیرغم مداخلاتی که تا به حال در آن صورت گرفته، سیمای عمومی مرکز شهر و به ویژه محلات مسکونی آن بیانگر دوگانگی، همزیستی کهنه و نو و گستره فرسودگی است. مقاله حاضر در جستجوی این نکته است که با وجود مداخلات انجام گرفته در این بافت، ادامه روند حاکم بر رکود و عقب ماندگی محلات مسکونی مرکز شهر که نمود عینی آن گسترش فرسودگی، ترک و مهاجرت ساکنان اولیه است، تحت تاثیر چه عواملی است و آیا احیاء این محلات و بافت تاریخی قابل تبیین است یا خیر در این مقاله با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و بررسیهای اسنادی – کتابخانه ای، نحوه تحقق احیای بافت تاریخی شهر گز بر اساس ویژگیهای خاص آن مورد بحث قرار گرفته است. از این منظر، در این صفحات اصالت بخشی برابر با مقبولیت یابی بافت در اذهان عمومی و مترداف با ارتقاء کیفیت محیط سکونت ساکنین و شهروندان می باشد. بر مبنای یافته های تحقیق رفع مشکلات گریبانگیر احیای بافت تاریخی شهر با رویکردهای مداخله در بافت تاریخی نیازمند دو دسته از اقدامات می باشد: اقدامات خرد مقیاس که شامل ابعاد کالبدی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، خدمات شهری، مدیریت شهری، بهداشتی و زیست محیطی شهر و بافت تاریخی می باشد و اقدامات کلان مقیاس که مستلزم حضور پررنگ دولت، مشارکت مردمی و بخش خصوصی است.

امکان سنجی- بافت فرسوده شهری- بافت تاریخی گز