مجید استیری - کارشناس ارشد مدیریت دولتی، گرایش مدیریت سیستم های اطلاعاتی

فناوری رایانش ابری به عنوان یکی از فناوری های نو ظهور فناوری اطلاعات و ارتباطات به سازمان ها کمکمی کند تا شیوه دسترسی و استفاده از محصولات و خدمات فناوری اطلاعات را تغییر دهند. رایانش ابری،مجموعه ای از منابع (سخت افزار، نرم افزار و بسترها و سرویس ها) مجازی شده با قابلیت دسترسی واستفاده آسان است که می تواند به صورت پویا در جهت تامین خواسته مشتری تغییر کند. بر همین اساسهدف اصلی این پژوهش شناسایی عوامل کلیدی موثر بر به کارگیری رایانش ابری در ایران می باشد.روش تحقیق در این پژوهش از نوع آمیخته است که شامل (دو مرحله کیفی و کمی) و از لحاظ هدفکاربردی است. در این پژوهش که هدف آن شناسایی عوامل کلیدی موثر بر به کارگیری رایانشمی باشد، به منظور جمع آوری اطلاعات از دو روش کیفی و کمی استفاده شده است. ابزار تحقیق شاملمطالعات کتابخانه ای و جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل دوبخش کیفی (خبرگان دانشگاهی) و کمی ( 250 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مشهد) می باشند. درنتیجه عوامل کلیدی موثر بر به کارگیری رایانش ابری بدین شرح می باشد: بعد تکنولوژیک (سازگاری،در دسترس بودن، امنیت و محرمانگی، پهنای باند مناسب، رعایت کپی رایت، ریسک به کارگیری رایانشابری)، بعد فردی (اعتماد، دانش کارکنان، قابلیت یادگیری کارکنان، پذیرش فناوری)، بعد سازمانی(کاهش هزینه ها در سازمان، مزایای نسبی، حمایت مدیر ارشد، ضرورت و نیاز)، بعد محیطی (مسایلحقوقی، عملکرد رقبا، شرکت های پشتیبان رایانش ابری، سیاست های دولت)؛ در نهایت نتایج اینپژوهش می تواند به سازمان ها در خصوص تعیین عواملی که بایستی هنگام به کارگیری رایانش ابریمدنظر قرار گیرد، کمک نماید. به عبارت دیگر سازمان ها می توانند از یافته های این مطالعه به منظوربه کارگیری بهتر و موثرتر رایانش ابری و توجه به کلیه مسایل و عوامل دخیل در این فناوری استفاده نمایند.

رایانش ابری، پذیرش فناوری، به کارگیری رایانش ابری