اعظم حیدرحسنی - کارشناسی ارشد خاک شناسی، گرایش شیمی و حاصل خیزی، دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان. ایران

الگوی مصرف آب در آبیاری فضای سبز نشان می دهد که راندمان مصرف آب در این بخش کمتر از 40 درصد است. در پی افزایش جمعیت و افزایش نیاز به فضای سبز در عرصه های شهری نیاز به افزایش سطح تحت پوشش فضای سبز مشهود است. این امر در گام اول منوط به در اختیار داشتن منابع آب بیشتر یا صرفه جویی در مصرف آب از منابع موجود خواهد بود. در این مطالعه اثر روش آبیاری قطره ای و روش متداول آبیاری یعنی آبیاری غرقابی بر میزان جذب عناصر غذایی توسط گیاه برگ نو به عنوان یکی از گیاهانی که بیشترین کاربرد را در فضای سبز شهرکرد دارند ارزیابی گردید. پژوهش در قالب طرح بلوککامل تصادفی اجرا گردید. بدین منظور پنج منطقه مختلف از فضای سبز این شهر انتخاب شدند. تیمارها شامل روش آبیاری (قطرهای و غرقابی) و زمان و متغیرها شامل عناصر غذایی ماکرو (N,P,K) و میکرو (Fe, Zn, Mn) در نمونه های خاک و برگ، EC و pH در نمونه های خاک، میزان کلروفیل در برگ، همچنین قطر تنه درخت، شاخص سطح برگ و قطر چترپوش درخت بوند. نمونه گیری برگ از ارتفاعمشخص (برگ نو از 20 سانتیمتر انتهایی) و جهت باد یکسان در سه نوبت (اوایل فصل رشد، اواسط فصل رشد و اواخر فصل رشد) و نمونه خاک با استفاده از اوگر از عمق 30 تا 60 سانتیمتری در دو نوبت (اوایلفصل رشد و اواخر فصل رشد) تهیه گردیدند. آب مورد نیاز برای برگ نو به ترتیب در روش غرقابی به صورت جوی در کنار گیاه به مقدار 2500 لیتر و در روش قطرهای با استفاده از قطره چکان با مقدار 350لیتر و دور آبیاری 7 روز یک بار برای هر تکرار برآورد گردید. کلیه تجزیه و تحلیل های آماری به شکل طرح فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با نرم افزار MSTATC انجام گرفت. نتایج نشان داد؛ در مورد شاخص های سبزینگی در گیاه برگ نو، بین دو روش آبیاری تفاوتی مشاهده نشد. هم چنین جذب نیتروژن و پتاسیم در گیاه برگ نو بین دو روش آبیاری تفاوتی مشاهده نشد.

خواص شیمیایی، آب آبیاری، تجزیه برگ، تجزیه خاک، گیاه برگ نو