بررسی امکان استفاده از اوراق وقف و قرض الحسنه برای تامین مالی فضاهای عمومی در بافت پیرامون حرم مطهر امام رضا (ع)

یکی از مهمترین و حیاتی ترین بافتهای فرسوده در کشور، مجموعه پیرامون حرم مطهر حضرت رضا (ع) است. مهمترین معضل تامین مالی این بافت، عدم تامین وجوه کافی جهت احداث فضاهای عمومی میباشد. در تحقیق حاضر، تمایل افراد به مشارکت در بهسازی بافت فرسوده پیرامون حرم مطهر امام رضا (ع) از طریق خرید اوراق وقف و قرض الحسنه با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط و مصاحبه با 240 نفر، برآورد شد. به منظور تمایز عوامل موثر بر تصمیم به مشارکت و میزان مشارکت، از الگوی توبیت و روش دومرحله ای هکمن استفاده شد. با حذف پاسخ های ناقص، 57 درصد از افراد حاضر به خرید اوراق وقف و 48 درصد از افراد حاضر به مشارکت در قرض الحسنه بوده اند. نتایج الگوی هکیت نشان داد، متغیرهای اعتماد به نهادهای محلی و آگاهی اجتماعی، بر تصمیم پاسخگویان برای خرید اوراق، اثر معنیدار دارد و احساس تعلق نسبت به شهر و محله بر میزان تمایل به مشارکت تاثیر دارد. در مورد قرض الحسنه متغیر آگاهی اجتماعی، بر تصمیم پاسخگویان برای مشارکت در قرض الحسنه، اثر معنیدار دارد. احساس تعلق نسبت به شهر و محله و وضعیت اقتصادی خانواده، بر میزان تمایل به مشارکت تاثیر دارد. در حالیکه اعتقاد به قرض الحسنه و متغیرهای اعتماد به نهادهای محلی، هم در مرحله اول (تصمیم به پرداخت) و هم در مرحله دوم (میزان تمایل به پرداخت) بر پاسخ گویان، اثر معنیدار دارد. میانگین تمایل به مشارکت در قرض الحسنه هر نفر 000،450،7 ریال و اوراق وقف 000،660،1 ریال برآورد شد.

Keywords:

اوراق وقفی , قرض الحسنه , تامین مالی , نوسازی و بهسازی , بافت پیرامون حرم مطهر , فضاهای عمومی