چگونگی نقد و بررسی زاویه دید، دیالوگ ها، لحن و شخصیت پردازی در انواع داستان و رمان

رمان یکی از انواع ادبی جدید است و درک آن میسر نخواهد شد مگر با شناخت ویژگیها و اجزای آن. رمان رسالتی بس فراتر از سرگرم کنندگی دارد؛ رسالتی که بدون آن، رمان خالی از محتوا خواهد بود. بنابراین رمان فقط برای سرگرم کردن نیست، رمان گاه بیانگر دردها و رنجایه بشریت است و گاه ترسیم کننده اهداف متعالی انسانی. به کارگیری صحیح عناصر داستان در موفقیت یک نویسنده تاثیر بسیار زیادی دارد. این پژوهش به صورت کتابخانه ای انجام شده و در پی آن است تا مشخص کند که لحن، شخصیت پردازی، دیالوگها و زاویه دید یک رمان یا داستان چگونه باید مورد بررسی قرار گیرد. یکی از مهمترین پرسشها در بررسی زاویه دید، شخصیت، لحن و دیالوگ، متناسب بودن این مولفه ها با یکدیگر و یا عدم تناسب آنها باهم است. سخنانی که یک شخصیت داستانی بر زبان جاری میکند، باید با نوع تیپ شخصیتی اش هماهنگ باشد. نوع گفت و گو، هدف گفت و گو، استفاده نویسنده از گفت و گو برای شخصیت پردازی و. . . از مهمترین مواردی است که درنقد و تحلیل دیالوگها و شخصیت پردازی باید به آن توجه شود.

Keywords:

استاند و رمان , زاویه دید , دیالوگ , لحن , شخصیت و شخصیت پردازی.