بررسی معانی واژه ی باز بر پایه ی محور هم نشینی در تاریخ بلعمی

هدف از پژوهش حاضر بررسی و نقش موثر پیشوند باز در تاریخ بلعمی به عنوان یکی از ذخایر گرانبهای نثر کهن فارسی دری است تا با توجه به آن، بارهای مختلف معنایی هر واژه درون نظام معنایی و در رابطه با محور همنشینی کلمات بر روی زنجیره ی گفتار مشخص شود و ابهام معنایی جمالت رفع گردد. تنوع به کارگیری پیشوند باز در تاریخ بلعمی افعالی تازه با معانی جدید به وجود آورده است. در تاریخ بلعمی، باز در حالت اسم یا مصدر، صفت، قید، حرف اضافه و پیشوند فعل مرکب کاربرد دارد. این واژه، در مقام پیشوندی فعل مرکب به دو صورت نمود پیدا میکند؛ یکی با تغییر در معنای اصلی فعل و دیگری بدون تغییر در معنای آن. مهمتر آنکه کاربرد یک فعل پیشوندی یکسان در جمالت گوناگون باعث تنوع معنا و کاربردهای مختلف آن گردیده که نشان میدهد، هدف بلعمی بیان دقیق معنای فعل در متن جمله بودهاست. در این مقاله با استفاده از روش تحلیل و توصیف داده ها به معانی تازه ای از پیشوند باز در ترکیب با کلمات دست خواهیم یافت.

Keywords:

تاریخ بلعمی , پیشوند باز , همنشینی , معنی , دستور تاریخی