پرنیان سعیدی
نسیم کردستانی

ایمنی مقوله ا ی است که به تازگ ی در بطن صنعت مورد توجه قرار گرفته و باعث ظهور نگرش ها ی نو ینی در ا ین عرصه گشته است . این در حال یست که توجه نگرش ها ی پیشین به نقص در محیط کار و اعمال ناایمن کارکنان معطوف م ی شد. تحقیقات نشان می دهد که می توان عوامل ایجاد حوادث را به صورت ی ک مدل تعاملات کار بررس ی کرد که در ا ین راستا هر س یستمی جهت کاهش ر یسک، نیاز به مد یریت ای ن فضای تعاملات کار ی دارد . اما در بررسی حوادث، مد یران تا مدته ا به جنبه ها ی فنی و راهها ی کاهش ریسک موجود در محیط کار توجه می کردند و تنها رو یکرد مورد توجه مد یران از لحاظ منابع انسانی، کشف مقصر و سرزنش خطاها ی انسان ی بود . این مقاله سعی دارد تا با ارائه ی د یدگاهی نوین به معرفی لایه ها ی فرهنگ سازمان پرداخته و نحوه ی نهاد ینه کردن اصول فرهنگ ی را در جهت افزایش سطح دیدگاه کارکنان نسبت به فرهنگ عنوان کند و با ذکر یک مثال حقیقی جنبه های مختلف آن را بررسی نماید

شرایط محیط، فرهنگ ایمنی، فضای تعاملات کاری