بررسی اثر ضدباکتریایی عصاره هیدروالکلی گیاه شیرین بیان ( Glycyrrhiza glabra ) برروی تعدادی از باکتری های حفره دهان در محیط آزمایشگاهی

سابقه و هدف: پوسیدگی های دندانی کماکان یکی از رایج ترین بیماری های مردم در سراسر جهان می باشد که افراد در سراسر طول زندگی می توانند به این بیماری مبتلا شوند. تقریبا 36 درصد جمعیت جهان در دندان های دایمی خود پوسیدگی دارند. به دلیل مقاومت میکرو ارگانیسم ها به آنتی بیوتیک ها، امروزه استفاده از عصاره های گیاهی که فعالیت ضد میکروبی از خود نشان می دهند، مورد توجه قرار گرفته است. در سال های اخیرانجام تحقیقات بر روی مواد موثره داروئی گیاهان و تاثیر آن ها بر عوامل بیماریزای میکروبی، در مراکز تحقیقات گیاهان داروئی در سراسر جهان و بویژه کشورما ایران رو به افزایش می باشد. لذا در این مطالعه هدف ما بررسی اثر ضدباکتریایی عصاره هیدروالکلی گیاه شیرین بیان برروی تعدادی از باکتری های حفره دهان در محیط آزمایشگاهی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی جامعه مورد بررسی ما چهار سویه استاندارد باکتری 1. استرپتوکوکوس موتانس (ATCC35668)، 2. استرپتوکوکوس میتیس (ATTC6249)، که از انستیتوپاستور تهران بصورت لیوفیلیزه خریداری شد و سپس در محیط کشت نوترینت براث احیا شدند. سپس به دو روش میکرودایلوشن براث حداقل غلظت مهارکنندگی ( MIC) و حداقل غلظت کشندگی ( MBC) عصاره آبی گیاه شیرین بیان به دو روش کدورت سنجی توسط دستگاه الایزا و چشمی اندازه گیری شد. در روش میکرودایلوشن ابتدا از محیط کشت نوترینت براث، µl100 داخل 96 چاهک میکروپلیت ریخته شد. به اولین چاهک هر ردیف توسط سمپلر µl100 از عصاره گیاه شیرین بیان (که در حلالDMSO حل شده( اضافه شد. سپس µl100 از چاهک اول برداشته و در چاهک دوم ریخته و بعد از چند بار پر و خالی کردن توسط سمپلر، µl100 از چاهک دوم برداشته و به چاهک سوم ریخته شد. این کار را تا چاهک شماره 11 ادامه دادیم. سپس µl10 از محلول نیم مک فارلند از هر باکتری پاتوژن به تمام چاهک ها اضافه کردیم. سپس از محیط کشت و عصاره باکتری به عنوان کنترل منفی و حاوی محیط کشت، باکتری و DMSO بود. سپس جذب نوری در طول موج 620 نانومتر خوانش شد. برای تعیین حداقل غلظت بازدارنده رشد، کمترین غلظتی که کدورتی نداشت و به عبارت دیگر رشد باکتری در آن مشاهده نشد، به عنوان عدد MICمنظور گردید. برای اندازه گیری حداقل غلظت کشندگی، از چاهک های فاقد کدورت (غلظت های MIC و بیشتر از آن) مقدار µl10 در شرایط کاملا استریل و در نزدیکی شعله برداشته و بر روی محیط بلاد آگار تلقیح و کشت داده شد. پس از انکوباسیون 24 ساعته در دمای ℃37 کمترین رقتی که توانسته 9/99 % باکتری ها را بکشد، به عنوان رقت MBC در نظر گرفته شد. مراحل روش کار سه بار تکرار شد و نتایج پس از جمع آوری وارد نرم افزار SPSS شده و با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه، میزان MIC وMBC عصاره شیرین بیان برای استرپتوکوکوس میتیس به ترتیب برابر با mg/ml 15 و 20 و برای باکتری استرپتوکوکوس موتانس به ترتیب برابر با mg/ml 20 و 20 < بود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که عصاره شیرین بیان در غلظت های مختلف می تواند خاصیت ضد باکتریایی بر روی پاتوژن های حفره دهانی داشته باشد.

Keywords:

پوسیدگی دندان , عصاره شیرین بیان , باکتری های دهانی