بررسی تاثیر عصاره آبی عناب بر انبوهش پلاکتی القاء شده توسط آگونیست های پلاکتی

سابقه و هدف: گیاه عناب یک گیاه دارویی معروف است که به طور عمده در قسمت های مختلف دنیا به خصوص در جنوب شرقی ایران رشد میکند. فلاونوئیدها، آلکالوئیدها و ساپونین ها ترکیبات اصلی این میوه می باشند. تاثیرات بیولوژیکی متفاوتی از قبیل تاثیر ضد سرطان، ضد چاقی، ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و محافظت از دستگاه گوارش برای میوه عناب گزارش گردیده است با این حال اطلاعات بسیار محدودی درباره تاثیر آن بر عملکرد پلاکت ها وجود دارد. این مطالعه برای اولین بار در دنیا به منظور بررسی تاثیر عصاره آبی هسته عناب بر انبوهش (aggregation) پلاکتی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، تاثیر چهار رقت از عصاره (g/mlµ 1000، 500، 250 و 25) بر روی تجمع پلاکتی در پلاسمای غنی از پلاکت در حضور آگونیست های مختلف شامل کلاژن (g/mlµ 2)، ریستوستین (g/mlµ 0.15) و آراشیدونیک اسید (mM 0.5) بررسی گردید. انبوهش پلاکتی به وسیله روش توربیدومتری با استفاده از اگریگومتر تعیین شد. نمونه کنترل نیز بدون اضافه کردن عصاره به پلاسمای نرمال مورد آزمایش قرار گرفت. یافته ها: انبوهش پلاکتی القاء شده توسط کلاژن، ریستوستین و آراشیدونیک اسید بصورت قابل توجه و وابسته به غلظت توسط عصاره هسته عناب مهار شد. غلطت های بالاتر عصاره، مهار کامل انبوهش را موجب گردید با اینحال غلظت g/mlµ 25 از عصاره فاقد اثر مهاری بود. نتیجه گیری: این مطالعه اثر ضد پلاکتی عصاره آبی هسته عناب را نشان داد. بر این اساس، این ترکیب را می توان برای پیشگیری و درمان گیاهی اختلالات مرتبط با هایپراگریگیشن پلاکتی در نظر گرفت. هرچند، انجام مطالعات آزمایشگاهی و بالینی بیشتر برای تحقق این هدف ضروری ست.