محمدرضا ضرغامی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران

هماهنگی بین سازمانی در خصوص نوآوری و توسعه محصول موضوعی تازه است و برخی تحقیقات نشان داده اند که هماهنگ سازی می تواند از طریق نوآوری پایدار باعث مزایای عملکردی برای شرکت ها شود. البته، تحقیقات قبلی عمدتا متمرکز بر روابط میان دو شرکت بود نه ارزیابی نحوه ظهور هماهنگ سازی در شبکه های گسترده تر صنعتی یا این که چگونه شرکت ها می توانند به ارزش هماهنگ سازی از طریق نوآوری پایدار در شبکه های مختلف صنعتی دست یابند. درک این که چگونه نوآوری پایدار برای هماهنگ سازی فعالیت های مهم کسب و کار موثر باشد، بسیار مفید و کمک کننده است. به ویژه در کسب و کارهای فناوری محور که بکارگیری فنون نوآوری پایدار جهت ارزش آفرینی در آنها امری حیاتی است و شرکت ها به لحاظ استراتژیک به هم وابسته هستند .در این مقاله با مرور کیفی سایر مطالعات مشاهده می شود که واحدهای هماهنگ، دارای عملکرد بهتری از واحدهای ناهماهنگ می باشند.

نوآوری پایدار، هماهنگی، ارزش، انواع هماهنگ سازی