بررسی ترکیبات فنلی و خاصیت آنتی اکسیدانی گیاه پونه جمع آوری شده از نواحی مختلف ایران

گیاه پونه با نام علمی Mentha longifolia L. متعلق به خانواده نعنائیان و یکی از فراوان ترین گونه های معطر و چند ساله متعلق به جنس Mentha در ایران می باشد پونه از جمله گیاهانی است که به علت اهمیت اقتصادی و دارویی آن توجه بیشتر محققان را به خود جلب نموده است. لذا یافتن مناطقی که دارای بیشترین بازده عصاره با خاصیت آنتی اکسیدانی بالا می باشد حائز اهمیت است. در این مقاله به منظور ارزیابی بازده عصاره متانولی و قابلیت مهار رادیکال آزاد DPPH توسط آنها، و همچنین میزان ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی، گیاه پونه در خرداد و تیر ماه سال 1931 از رویشگاه طبیعی خود از مناطق خوی، اهر و خوزستان جمع آوری و عمل عصاره گیری انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین بازده عصاره مربوط به نمونه جمع آوری شده از خوی و خوزستان می باشند. همچنین، بیشترین میزان فنول مربوط به عصاره متانولی پونه جمع آوری شده از خوی و اهر با مقدار 17 و 17 میلی گرم گالیک اسید بر گرم عصاره میباشد و خوزستان کمترین میزان فنول را با مقدار 74 میلی گرم گالیک اسید بر گرم عصاره به خود اختصاص داده بود. علاوه بر این، بیشترین و کمترین مقدار فلاونوئید مربوط به نمونه های جمع آوری شده از خوی و اهر بودند. همچنین، نتایج حاصل از خاصیت آنتی اکسیدانی نشان داد که مقدار 50IC عصاره متانولی گیاه پونه جمع آوری شده از ی خوی، اهر و خوزستان به ترتیب 141، 161 و 231 میکروگرم بر میلی لیتر می باشد. بنابراین بر اساس نتایج می توان نتیجه گرفت که گیاه پونه جمع آوری شده از خوی دارای کمترین مقدار 50IC و بیشترین مقدار ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی می باشد که این نشان دهنده بیشترین خاصیت آنتی اکسیدانتی نسبت به بقیه نمونه ها است.

Keywords:

پونه , فنول , فلاونوئید , آنتی اکسیدانت