مروری بر تغییرات بافت شناسی حاصل از مصرف اسید جیبرلیک در کبد

گیاهان اسید جیبرلیک ( GA3 ) را به صورت طبیعی از راه بیوسنتز تولید می کنند که برای رشد طبیعی آنها لازم می باشد. این هورمون توسط کشاورزان برای دستیابی به شکل بهتر و مطلوب تر محصولات در گیاهان مورد استفاده قرار می گیرد .[1] GA3 بر روی بافت های مختلف بدن ازجمله بافت کبد دارای اثرات سوء می باشد. GA3 فعالیت هگزوکیناز را در کبد افزایش اما در سایر بافت ها کاهش می دهد و به طور معنی داری کلسترول خون و تا حدودی میزان هموگلوبین و گلوکز را افزایش می دهد [2] . تجویز GA3 از طریق گاواژ باعث تغییرات هیستوپاتولوژیک در کبد می شود. این تغییرات شامل واکوئله شدن سیتوپلاسمیک هپاتوسیت ها، هسته پیکنوزه، عروق خونی احتقان یافته، و ارتشاح لکوسیت های التهابی می باشد. کربوهیدرات و پروتئین توتال به صورت آشکاری کاهش می یابد و میزان آنزیم های GOT ، GPT و آلکالین فسفاتاز به طور معنی داریکاهش می یابد. GA3 موجب افزایش آمینو ترانسفرازهای پلاسمایی ( AST ALT, )، فعالیت لاکتات دهیدروژناز، بیلی روبین و آلبومین می شود که نشان دهنده آسیب کبدی است. افزایش معنی دار مالون دی آلدئید و کاهش آنزیمهای اکسیدان مثل کاتالاز ( CAT )، سوپراکسید دسموتاز ( SOD ) و گلوتاتیون پراکسیداز ( GPX ) کبد موش تائید کننده هپاتوتوکسیسیتی GA3 می باشد. همچنین با تجویز GA3 احتقان عروقی و اینفیلتراسیون و تغییرات هیستوپاتولوژیک در کبد موش های ماده و نوزاد آنها گزارش شده است [3] . GA3 منجر به اختلال عملکرد کبد رتها و افزایش آمینوترانسفرازها ( ALT and AST )، بیلیروبین و آلبومین نیز می شود [4] . GA3 باعث القاء میکروآبسه و تجمع بیش از حد آب در کبد رتها می شود. مطالعات هیستوپاتولوژیک، ارتشاح سلولهای التهابی تک هسته ای در کبد و کلیههای موشهای سوری را در پی تجویز GA3 بیان می کنند [6], [5]

Keywords:

اسید جیبرلیک , کبد , تغییرات بافتی