فاطمه حسین زاده - کارشناسی ارشد زمین شناسی گرایش محیط زیست ، دانشگاه صنعتی شاهرود ، سمنان، ایران
یاسر احمدی - حوزه معاونت خدمات شهری شهرداری بهشهر، ایران
ملیحه جهانی امیری - کارشناس بهداشت حرفه ای شهرداری بهشهر، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، سمنان، ایران

گسترش بی رویه شهرها و در نتیجه افزایش بی رویه جمعیت شهری به ویژه در سال های اخیر موجب افزایش بیش از پیش مصرف و در نتیجه افزایش تولید انواع پسماند در مناطق شهری گردیده است. فرآیند مدیریت مواد زاید جامد شهری از ملزومات هر شهر می باشد که بی توجهی به آن می تواند برای هر شهری و حتی ساکنان روستاهای اطراف شهر مشکل آفرین باشد. طبق گزارشات بخش خدمات شهری شهرداری بهشهر روزانه به طور متوسط 09 تن زباله در شرق استان مازندران تولید می شود. از میان روش های مختلف دفع زباله به صورت تلنبار از مهمترین روش هایی بوده است که مدیریت شهری بهشهر در طی سال های استفاده از این مکان بر آن تکیه نموده است که زباله ها در جای مناسبی دفع نشده و با خطرات بهداشتی و زیست محیطی همراه است. این امر مشکلاتی مانند خروج شیرابه، آلودگی خاک، بوی بد، آتش سوزی، پراکندگی زباله و غیره را در محل دفن به وجود آورده است. به منظور جلوگیری از بروز چنین مشکلاتی باید تلاش کرد ضمن انتخاب مناسب ترین مکان برای دفن آنها، این مواد به صورت بهداشتی و در فضایی خارج مناطق مسکونی دفن و معدوم شوند. برای انتخاب مکان صحیح دفن مواد زائد جامد باید معیارهایی مانند شیب، جهت شیب، فاصله از گسل، فاصله از مناطق مسکونی و خطوط ارتباطی و انتقال نیرو مورد توجه قرار گیرد. در نتیجه برای اطمینان یافتن از حفظ محیط زیست و رعایت اهداف توسعه پایدار و جلوگیری از آلودگی زیست محیطی، مکانیابی مرکز دفن زباله در شرق استان مازندران مسئله ضروری می باشد.

پسماند، توسعه پایدار، مکان یابی، بهشهر، شیرابه، مواد زائد جامد