مطالعه تزئینات خشتی تپه تاریخی نوشیجان در دوره ماد

نام حکومت ماد در غرب ایران را کمتر انسان علاقه مند به تاریخ است که نشنیده باشد. به علت گذر زمان و از بین رفتنبسیاری از آثار دوره مادها، سوالات بسیاری برای مورخین از این دوره تاریخی باقی مانده است که کشف گه گاه بناهای مدفونشده و بررسی آنها و جزئیات درونشان کلیدی راهگشا جهت پاسخگویی به ابهامات خواهد بود. تپه نوشیجان را می توان یکی ازمهمترین مکشوفه های دوره ماد دانست که به سرپرستی دیوید استروناخ و هئیت همراهش از انگلیس حوالی سال های1967-1977 صورت گرفت و روزنه های بسیاری را رو به تاریخ مبهم مادها و ایران باستان گشود. نکته ای که در کشفیات نوشیجان حائز اهمیت می باشد توجه به جزئیات مانند تزئینات داخلی است ، در این مقاله هدف پژوهش و نگاه تحلیلی جهتپی بردن به فلسفه احتمالی طراحی تزئینات خشتی بنا بوده و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و مشاهدات میدانی می باشد. در بررسی این تزئینات پیدا است که مادها تنها به علت بهبود نمای بصری این بنا را تزئیننکرده اند و در واقع این تزئینات کارکردی متفاوت داشته است. در 4 قسمت اصلی این معبد چندین مورد تزئینات خشتیمشاهده می گردد که کاربردهایی به غیر از تزئین داشته و فراخور عصر خود شامل پیام و نگرش خاصی بوده است، استفاده ازنمادهایی چون آتش، مثلث، چلیپا و نخیر و نهاز بیانگر مفاهیم فلسفی و فکری همچون تفکر مذهبی خاصی داشتن ، مهمانپذیربودن و نگاه فرهنگی مادها می باشد و رعایت بسیاری از اصول مهندسی در ساخت این بنا انسان را شگفت زده می کند.

Keywords:

ماد , معماری ماد , نوشیجان , تزئینات خشتی