بهنوش داریوشی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد سپیدان
عرفانه نوروزی

مهندسی مجدد امروزه به عنوان رویکردهای نوین از دریچه ى کاملا جدیدی به سازمان ها می نگرند. براساس این رویکردها در حال حاضر در دوره ای به سر می بریم که تغییرات آن به مراتب بنیادی تر از تغییر و تحولات صنعتی است و از همین رو سازمان ها برای حفظ بقا و حضور خود در صحنه ى رقابت، ناگزیر به دگرگونی و استفاده از تازه ترین دستاوردهای تکنولوژی برای دستیابی به بالاترین سطح بهبود توانایی های خود و کارکنان شان هستند. از طرفی دیگر نیز سازمانها دریافته اند که دیگر تغییرات تدریجی و سطحی راهگشای مشکلات آنان نیست و برای بقای سازمان لازم است تغییراتی به صورتی اساسی و زیربنایی در سازمان ایجاد شود . امروزه در سراسر دنیا هرگاه اصلاح یا بهبود عملکرد به صورت بنیادین مطرح می گردد، مفهوم مهندسی مجدد به عنوان یک تغییر انقلابی در ابتدای صف قرار می گیرد.

مهندسی مجدد، فرآیند، نوآوری