زندگی فعال و اثرات آن بر شکل گیری منظر پایدار

با افزایش بیش از پیش جمعیت کره زمین و تاثیر انسان بر محیط و زیست و توسعه ی شهرها ،کره ی زمین دچار بحران شده. آثار منفی در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی به چشم میخورد. یکی از مهمترین تبعات این روند مورد تهدید واقع شدن و عدم پایداری در کیفیت زندگی شهری است. از این رو در پژوهش حاضر سعی بر این شده است تا با توجه به محدوده ی اثرگذاری منظر از یک سو و مولفه های پایداری از سوی دیگر، اثرات زندگی فعال بر شکل گیری منظر پایدار استخراج گردد. زندگی فعال در جای خود به واسطه ی افزایش فعالیتهای فیزیکی روزانه در سطح عموم شهر به کمک کاهش آالینده های زیست محیطی به دنبال تقویت پیاده مداری و فعالیتهای فیزیکی دیگر نظیر دوچرخه سواری و باغبانی بر مولفه ی زیست محیطی پایداری اثرگذار است. در بعد اقتصادی، زندگی فعال سبب افزایش سطح رضایتمندی و سالمت افراد از لحاظ جسمی و روانی میگردد که به تبع هزینه های درمانی را کاهش میدهد؛ و از سوی دیگر با پراکندگی امکانات و فعالیتها متعادل با تراکم جمعیت در سطح شهر به تعادل در بهره وری عمومی کمک مینماید. زندگی فعال با تعریف فعالیتهای خاص افراد یک جامعه در کنار یکدیگر و ایجاد فضاهای عمومی امکان تعامل در سنین مختلف و بخشهای مختلف شهر را فراهم مینماید. جایگاه منظر از این رو پررنگ میگردد که آنچه زندگی فعال به دنبال شکل دهی به آن است در غالب فضاهای بیرونی اتفاق میافتد که با تعاریف مطرح شده از منظر و طراحی منظر همخوانی دارد. در حقیقت زندگی فعال به کمک منظر و راهکارهای طراحی آن قادر به تقویت مولفه های پایداری میگردد و در شکلگیری منظری پایدار موثر است.

Keywords:

زندگی فعال , منظر , پایداری