علی صباغ مقدم - دانشجوی دکتری گروه ژئوتکنیک، دانشکده فنی مهندسی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران
سیدمحمدعلی صدرالدینی - گروه عمران، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران

در سال های اخیر با توجه به توسعه و گسترش شهر ها و افزایش تراکم جمعیت، تعداد طبقات زیر زمین و عمق گود برداری افزایش یافته است. پایداری خاک جدارههای گود برداری شده به عنوان یکی از مسائل مهم در مهندسی ژئوتکنیک مطرح می باشد، لذا شناسایی و بررسی روشها و عواملی که به کمک آنها بتوان این مشکلات را تا حد امکان رفع نمود لازم و ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق مطالعه موردی صورت گرفته شده است. برای الگوسازی مصالح از مدل موهر - کولمب برای خاک ماسه ای استفاده گردیده است، در سطح مشترک بین خاک ماسه ای و دیوار نگهبان از المان سطح مشترک استفاده شد. در دیگر بررسی این پژوهش، ناحیه بحرانی تحت اثر الغزش مورد بررسی قرار گرفته و مقایسهای بین نظریه رانکین و ناحیه تحت اثر لغزش در مدل صورت گرفته است. برای مدل کردن نمونه ها از نرم افزار Plaxis 2D با روش عددی اجزاء محدود استفاده شده است. از مهمترین نتایج این پژوهش می توان به کاهش مقدار کرنش و لنگر سپر دیواره گود با افزایش مقدار فاصله سربار از گود برداری اشاره کرد و همچنین ناحیه بحرانی لغزش دیواره گود طبق نظریه رانکین برابر 459 مشاهده می شود

گودبرداری، دیوار حائل، روش عددی اجزاء محدود، Plaxis 2D