رحمن جان احمدی - مدرس دانشکدهی هنر و معماری، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر
محمدامیر کاکی زاده - هیات علمی دانشکدهی هنر و معماری، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر

با توجه به پیشرفت تکنولوژی و حضور فعال اتومبیلها در شهرها تفکیک عرصه پیاده و سواره به عنوان یکی از اساسی ترین دغدغه های شهرسازان و طراحان شهری مطرح شده است. کنترل تردد سواره و پیاده و تلاش برای پیادهمحور بودن شهرها منجر به خلق فضاهایی در حاشیه خیابانها و همچنین فضاهایی با تاکید بر عابر پیاده در شهرها گردید. این فضاها علاوه بر تامین امنیت برای افراد پیاده میتوانند بستری مطلوب برای ایجاد تعاملات اجتماعی و بسیاری از فعالیتها و رویدادهای انسانی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و شهری باشند؛ لذا از همین منظر نگاه به پیاده راه صرفا0 نگاهی عملکردی و تفکیکی نیست و مولفه های متعددی بر کیفیت این فضای شهری تاثیرگذار است. در این پژوهش سعی بر آن شده است تا با نگاهی تحلیلی بر فضاهای شهری با تاکید بر پیاده راه ها و به استناد منابع کتابخانه ای، ضمن ارائه ی تعاریف و تاریخچه ای از پیاده راه ها به عنوان یکی از فعال ترین فضاهای شهری و همچنین تحلیل اندیشه های صاحبنظران در این زمینه و تحلیل کیفیت هایی که از این فضای شهری انتظار میرود، که شامل نفوذپذیری، خوانایی، سرزندگی، ایمنی و امنیت است؛ مبانی نظری مرتبط با این فضا تحلیل گردد و در نتیجه مولفه های تاثیرگذار بر این کیفیتها در قالب یک سری مبانی نظری و راهکارهای عملی دسته بندی و در جدول نتیجه گیری تنظیم و ارائه گردیده است.

پیاده راه، کیفیت فضایی، فضای شهری، شهروند.