صادق موسوی - دانشجوی دکترای برنامه ریزی درسی دانشگاه شهید بهشتی تهران
اعظم معتمدی - دانشجوی دکترای برنامه ریزی درسی دانشگاه شهید بهشتی تهران.
علی رادمهر - دانشجوی دکترای برنامه ریزی درسی دانشگاه شهید بهشتی تهران.

یادگیری فاصله دار در واقع یک نوع روش تدریس برای تعبیه اطلاعات در حافظه ما از طریق تکرار است. یادگیری فاصله دار بسیار مهم است چرا که نتیجه تحقیقات علوم شناختی است. یکی از خصیصه های این نوع از یادگیری پوشش سریع و فوری محتوا در حداقل زمان ممکن می باشد. هر یک از جلسات یادگیری فاصله دار داری سه برونداد است و سه زمان استراحت ده دقیقه ای نیز دارد که در این زمان های استراحت فراگیران می توانند به بازی ها یا فعالیت های ساده ای نظیر بسکتبال یا بازی های رایانه ای بپردازند.یادگیری فاصله داری شامل سه مرحله زیر است: 1 درون داد اول /استراحت اول - 2 درون داد دوم/استراحت دوم - 3 درون داد نهایی. اولین مرحله به صورت یک سخنرانی می باشد که معلم یا مربی معمولا با استفده از پاورپوینت حجم زیادی از اطلاعات را ارائه می دهد. دومین برونداد بر روی یادآوری تمرکز دارد. آخرین برون داد بر فهم و ادراک فراگیران تمرکز می کند.معلمان زمانی که از روش یادگیری فاصله دار استفاده کردند نتایج شگفت آوری را گزارش داده اند در این نوشتار سعی گردیده مراحل، ساختار، مبانی و چالش ها و مسائل یادگیری فاصله دار به صورت مبسوط ارائه گردد.

آموزش، یادگیری فاصله دار، برنامه درسی