نقش خانواده در تعلیم و تربیت ابتدایی

نهاد آموزش و پرورش، مهم ترین و موثرترین نظام پرورش و رشد شخصیت نوجوانان و جوانان است. ضرورت توجه به رشد شخصیت آدمی و اهمیت پرورش تن و روان دانش آموزان موجب شده است که این مساله مهم به عنوان یکی از کارکردهای اساسی نظام آموزش و پرورش به حساب آید، و در صورتی اهداف عالی تعلیم و تربیت تحقق می یابد که هماهنگی با دیگر نهادهای اجتماعی از جمله خانواده به وجود آید.خانواده، نخستین نهاد اجتماعی است که فرد در آن پا به عرصه زندگی می گذارد و اولین پایه های تربیت و تعلیم در آن گذارده می شود. وجود محبت و عاطفه در خانواده رمز سعادت و خوشبختی انسان است و کلید بسیاری از مشکلات و راه جلب احترام و رعایت حقوق دیگران است. عاطفه، عشق و محبت به فرزندان، می تواند اراده متزلزل و روح آشفته آنان را درمان کند و آنان را به زندگی سعادتمند و موفق امیدوار سازد. لذا برای تربیت و پرورش درست فرزندان، باید محیطی ایجاد کرد که در آن درگیری و اختلافی نباشد. محبت و صداقت، ایمان و عشق به خوبی ها، صمیمیت، وحدت و اتحاد می تواند راهگشای بسیاری از مشکلات باشد.بسیاری از مربیان تعلیم و تربیت، روانشناسان، جامعه شناسان و… منشاء بسیاری از مشکلات رفتاری اجتماعی دانش آموزان را ناشی از رفتارهای موجود در خانه می دانند.

Keywords:

خانواده , کودک , تربیت , دوره ابتدایی