سید فاطمه ابراهیمی - کارشناس ارشد آموزش و پرورش تطبیقی از دانشگاه علامه طباطبایی آموزگار ابتدایی شهر کرج

هدف این مقاله، بیان دیدگاه جاحظ وغزالی در باب تشویق و تنبیه می باشد. این پژوهش به روش کیفی و با رویکرد تحلیلی استنباطی انجام شده وبا استفاده از منابع موجود ودر دسترس به تحلیل و استنباط آراء تربیتی جاحظ و غزالی پردخته است. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که اصول تربیتی استنباط شده از آراء تربیتی جاحظ و غزالی در باب تشویق و تنبیه شباهت ها و تفاوت هایی دارد. شباهت ها، به این قرار است که جاحظ وغزالی هر دو به اهمیت وروشهای تشویق وتنبیه توجه داشته اند. هر دو تاکید کرده اند که تنبیه و تشویق باید به موقع و درست انجام گیرد و هر دو تعادل در تشویق و تنبیه را تاکید داشته اند. تفاوت ها به این قرار است که جاحظ تشویق وتنبیه راهمیشه درکنار هم آورده است اما غزالی بیشتر بر تشویق داشته و یکی از نکات مهمی را که خاطرنشان می کند این است که تشویق باید یکی از وسایل پرورش کودک باشد.

آراء تربیتی، جاحظ، غزالی، تشویق وتنبیه