بحران خشکسالی وریز گردها درسیستان راه کارهای مقابله با آن از طریق کشاورزی پایدار

یکی از پیامدهای اصلی فرسایش بادی، خسارت به منابع زیستی و اقتصادی از طریق ایجاد گرد و غبار میباشد. کشور ایران نیز ازاین قاعده مستثنی نبوده و در ابعاد ملی، منطقه ای و محلی به تاسیسات زیستی و منابع زیربنایی آن خسارات متعددی وارد می-شود. این پدیده اثرات بسیار وسیع و گسترده اکولوژیکی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی بویژه فقر گسترده و تخریب منابع را به دنبال داشته است. پدیده های گرد و غبار نمودی از فرسایش بادی بوده و در ردیف بزرگترین مشکلات جدی زیست محیطی در نواحی مشخصی از جهان قرار دارد. از مهمترین پیامدهای وقوع گرد و غبار میتوان به مدفون ساختن روستاها و آبادیها در زیر ماسه و خاک، از بین بردن زمینها و مزارع کشاورزی، مسدود نمودن قناتها و کانالهای آبیاری، آلوده نمودن آبهای سطحی، گسترش بیابانها و نواحی خشک، ایجاد مشکلاتی در رفت و آمد و غیره اشاره نمود. سیستان به عنوان یک منطقه شاخص تحت تاثیر فرسایش بادی در ایران مطرح بوده و طوفان های ماسه و گرد و غبار آن سالهاست که برای عام و خاص ملموس میباشد. امروزه،سیستان به عنوان کانون بحرانی در کشور ما مطرح است. عدم توجه به برنامه ریزی و ساماندهی، خطرات زیست اجتماعی را برای این منطقه ایجاد مینماید. در این راستا مطالعه حاضر که به روش کتابخانه ای و به کمک کتب، اسناد، مدارک، پایگاه های اطلاعاتی و اینترنتی تدوین شده است به طور کلی، این مقاله سعی بر آن دارد تا با تعریف و تفهیم پدیده گرد و غبار و اثر آن بر منطقه سیستان، راهکارهای بازدارنده و اصلاحی را به منظور کنترل پدیده گرد و غبار و فرسایش بادی و همچنین کاهش اثرات زیانبار ناشی از آن از طریق کشاورزی پایداردر منطقه ارائه نماید.

Keywords:

سیستان , خشکسالی , کشاورزی پایدار , گرد و غبار.