بررسی اثر تراکم و ژنوتیپ بر عملکرد و اجزاءی عملکرد جو در منطقه شهر ری

به منظور بررسی اثر تراکم و اژنوتیپ های مختلف جو بر عملکرد و اجزاءی عملکرد دانه جو، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در 4 تکرار در مزرعه ای تحقیقاتی واقع در شهر ری در سال 1394 به مرحله اجرا رسید که در آن فاکتور اول تراکم بوته در چهار سطح شامل 150، 250، 350 و 450 (بذر در متر مربع) و فاکتور دوم رقم شامل ریحان 03، یوسف، نصرت و گوهران مورد بررسی قرار گرفتند. صفات مورد بررسی شامل درصد پوشش سبز در مرحله گلدهی، تعداد پنجه در بوته، تعداد سنبله در متر مربع، تعداد دانه در سنبله، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت و وزن هزار دانه بود. نتیجه گیری کلی حاصل از این آزمایش حاکی از عدم معنیداری اثر متقابل تراکم × رقم و معنیداری اثر اصلی تراکم در تمامی صفات تحت مطالعه بود. عدم معنیداری اثر متقابل تراکم و رقم در این آزمایش نشان داد که ارقام جو ریحان 03، یوسف، نصرت و گوهران عکسالعمل معنی داری نسبت به تراکمهای مختلف بذری از خود نشان ندادند ولیکن با توجه به معنیدار شدن اثر اصلی تراکم، مشخص گردید که این عامل به تنهایی دارای تاثیر قابل توجهی در بروز صفات مختلف میباشد. در این مطالعه اثر رقم در صفات تعداد دانه در سنبله و عملکرد دانه معنیدار ارزیابی گردید که این موضوع بیانگر اختلاف بین ارقام از لحاظ این صفات بوده و نشان داد که توان ژنتیکی ژنوتیپها در بروز این صفات با یکدیگر متفاوت میباشند. در صفت عملکرد دانه که مهمترین صفت محسوب میگردد، بهترین تراکم 350 عدر بذر در مترمربع بهدست آمد ضمن اینکه در تراکم مذکور علاوه بر عملکرد برخی صفات دیگر نیز وضعیت مناسبی از خود نشان دادند. در بین ارقام مورد برررسی نیز با توجه به صفات موردنظر ارقام یوسف و گوهران به عنوان بهترین ارقام ارزیابی شدند

Keywords:

جو , عملکرد دانه , تراکم , رقم.