تورج نصرآبادی - دانشیارگروه برنامه ریزی مدیریت وآموزش محیط زیست، دانشگاه تهران، دانشکده محیط زیست، تهران
شاهین بهزادی - دانشجوی کارشناسی ارشدHSE ، دانشگاه تهران، دانشکده محیط زیست، تهران
عباس جفایی - دانشجوی کارشناسی ارشدHSE ، دانشگاه تهران، دانشکده محیط زیست، تهران
عباس جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشدHSE ، دانشگاه تهران، دانشکده محیط زیست، تهران

این مطالعه به ریسک سلامت انسان در اثر مصرف ماهی های هامور منقوط قهوه ای و گیش گوژ پشت صید شده در بندر بوشهر بواسطه وجود فلزات سرب و آرسنیک می پردازد. غلظت فلزات سنگین در بافت ماهی های فوق با استفاده از مطالعات گذشته جمع آوری شد. میانگین غلظت آرسنیک در بافت عظله ماهی هامور منقوط قهوه ای و گیش گوژپشت به ترتیب 0/05 و 0/19 میکروگرم بر گرم وزن خشک و غلظت سرب در بافت عضله ماهی هامور منقوط قهوه ای و گیش گوژ پشت به ترتیب 0/34 و 77/3 میکرو گرم بر گرم وزن خشک محاسبه شده بود. ریسک سرطانی و غیر سرطانی ناشی از مصرف این ماهی ها توسط انسان با استفاده از سیستم اطلاعاتی ارزیابی ریسک((RAIS تعیین گردید. نتایج نشان داد که ریسک سرطانی و غیر سرطانی فلزات سنگین سرب و آرسنیک در بافت ماهی های هامور منقوط قهوه ای و گیش گوژپشت در محدوده قابل قبول بوده و در حال حاضر مصرف این گونه ماهی ها تهدید جدی برای مصرف کنندگان ندارد ولی با توجه به خاصیت تجمع پذیری فلزات سنگین در بافت های مختلف، پایش سالانه آبزیان در هر منطقه در رابطه با فلزات سنگین امری ضروری به نظر می رسد

هامور منقوط قهوه ای، گیش گوژ پشت، ریسک سرطانی، ریسک غیر سرطانی