جبران خسارت حوادث هسته ای در نظام حقوقی ایران

وقوع حوادث اتمی وخسارات ناشی از آن امری غیرقابل اجتناب است که این مساله دولت ها را در مسیر وضع مقررات خاصی سوق داده است. نتیجه این امر شکل گیری قوانین خاص و تدوین کنوانسیونهای بینالمللی مسئولیت هسته ای است. همچنین یکی از مسایل پیچیده در این میان تعیین مسئول و جبران خسارت است.همتصدیان تاسیسات هسته ای براساس کنوانسیون ها یا قوانین داخلی، دارای مسئولیت محدودند؛ لیکن ایران قانون خاصی در زمینه مسئولیت مدنی ناشی از حوادث هسته ای ندارد ؛ لذا فقط طبق قواعد عمومی مسئولیت می توان عمل کرد که البته میزان مسیولیت نامحدود است ؛ لذا تدوین قانون خاص و یا عضویت در کنوانسیون های مرتبط برای جبران خسارات حوادث هسته ای ضروری است. نظام حقوقی جبران خسارات ناشی از خسارت هسته ای شاخه ای از حقوق مسئولیت مدنی است که با توجه به ویژگی های خاص خسارت هسته ای قواعدی را برای جبران هرچه بهتر این خسارات پیش بینی نموده است.هدر مواد این قانون، هرکسی به هر نحوی بر دیگری خسارتی وارد آورد باید آن را جبران کند.در این مقاله سعی بر آن شده در مورد جبران خسارت حوادث هسته ای در نظام حقوقی ایران با استفاده از کنوانسیون های بین المللی پرداخته شود.

Keywords:

جبران خسارات , جبران خسارات هسته ای , حوادث هسته ای , نظام حقوقی ایران , مسئولیت مدنی دولت