برسی جرم افساد فی الارض در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 و قوانین سایر کشورها

جرم در میان پدیده های گوناگون اجتماعی، رفتاری مورد انزجار و نفرت جامعه است، که با توجه به شدت و ضعف آن، مستلزم عقوبت می گردد. با پیروزی و به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی (ره)، یکی از برنامه های دولت اسلامی پس از استقرار نظام اسلامی وضع قوانین کیفری مبتنی بر احکام شرع مقدس و لغو مقررات مغایر بود. طلیعه این تحول پیش از تصویب مقررات جدید با اجرای مجازات های اسلامی که به موجب احکام دادگاه های انقلاب اسلامی در همان روزهای نخستین پیروزی انقلاب نمایان گردید، آشکار شد. در همین راستا هدف مقاله حاضر بررسی جرم افساد فی الارض از قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 و قوانین سایر کشورها بر مبنای روش تحقیق کتابخانهای میباشد یکی از جرایمی که در فقه و حقوق موضوعه ایران، از آن به جرم علیه امنیت و آسایش عمومی مردم و تلاش در جهت ناامن کردن راه ها؛ برای ترساندن مردم نام برده شده است،جرم افساد فی الارض است. افساد فی الارض یکی از اقسام حدود می باشند. عده ای افساد فی الارض و محاربه را دو جرم مستقل میدانند و عده ای مخالف این عقیده هستند.در این رابطه چنین به نظر می رسد که قانون گذار جمهوری اسلامی ایران افساد فی الارض را جرمی مستقل از محاربه می داند. چرا که در قوانین مختلف از قبیل: قانون اخلالگران اقتصادی، قانون مبارزه با مواد مخدر، قانون عبوردهندگان ازمرزها و...به این موارد اشاره نموده است.

Keywords:

محاربه , جرم , افساد فی الارض , مصادیق