عادله باشتنی - دانشجو کارشناسی آموزش ابتدایی
رقیه اسمعیلی - دانشجو کارشناسی آموزش ابتدایی
مرضیه صباغی - دانشجو کارشناسی آموزش ابتدایی
محبوبه لعل جنگی - کارشناس تربیت بدنی

بازی ها نمودهای اجتماعی و فرهنگی هر اجتماع محسوب میشوند . ویژگی اصلی بازی، درس آموزی و سازگاری با محیط طبیعی اجتماعی است. بازیهای بومی و محلی غنی از آداب، رسوم و فرهنگهایی است که بیانگر فرهنگ مردمان است. بازیهای بومی محلی گنجینه ای از فاکتورهای آمادگی جسمانی و فرهنگی ایرانی را در خود نهفته دارند. قانون پذیری، مسئولیت پذیری، کارگروهی، احترام به حقوق دیگران، مدیریت رفتار و نیل به برتری در این بازیها است. به باور کارشناسان علوم انسانی و تربیتی، بازی های بومی – محلی در عین سادگی، ارزانی و جدی نبودن، مفاهیم دقیقی همراه دارد و نوعی آموزش است که اثرمثبت و کارکردهای اجتماعی فراوانی دارد. بازی در تقویت اعتماد به نفس، افزایش خلاقیت، آموزش علوم پایه، تقویت قوای حسی و جسمی، تخلیه ی انرژی، مقابله با اضطراب، تقویت مهارت های کلامی و ذهنی، تقویت حس تعادل، ایجاد حس و تعامل با دیگران، سلامت روان و جسم، و... نقش دارد.از این رو مقاله به تحلیل وتاثیر جامعه شناختی بازی های بومی – محلی برکاهش آسیب های اجتماعی می پردازد. در این مقاله با استفاده از مفاهیم جامعه شناختی، معانی اجتماعی بازی های بومی - محلی ، نظیر همکاری یا رقابت، گروهی بودن، نوع همکاری و... تحلیل شود. این مقاله نتیجه میگیرد که برای نیل به جامعه پذیری از طریق بازی های بومی – محلی، بایدبازی های مختلف را بر اساس دلالت های اجتماعی در سبد بازی افراد قرار داد.آن چه مسلم است این است که کار و پژوهش در زمینه تاثیر بازی های بومی – محلی برکاهش آسیب های اجتماعی امری پایان یافته نیست

بازی های بومی - محلی ، آسیب های اجتماعی ، همکاری، فردمحوری ، جمع محوری، رقابت،