فاطمه علوی اصیل - دانشجوی دکتری روانشناسی، سازمان مرکزی دانشگاه فرهنگیان

مطالعات زیادی هست که با اطمینان بیان می کنند که؛ یک اعتیاد رفتاری (فرایندی) مانند اعتیاد به اینترنت، اعتیادهای به ماده را شبیه سازی کرده و معتاد بودن به معنی استفاده بیش از حد از اینترنت حقیقتی مسلم است. از جمله وینکلر و همکاران دریافتند که درمانهای دارویی و روانی برای اعتیاد به اینترنت تاثیرگذار بوده است. مطالعات بیشماری بیان می کنند که درمان شناختی-رفتاری((CBT یک درمان موثر برای اعتیاد به اینترنت است. بسیاری از درمانهای اخیر برای اعتیاد، یک مولفه قدرتمند CBT داشته اند. مصاحبه انگیزشی و بهبود انگیزشی نیز دو روش موثر برای ارزیابی، پایدارسازی و افزایش انگیزه برای پرهیز بوده و همچنین روشهایی کمک کننده به درمان اعتیاد هستند. اگرچه شواهد بدست آمده در تحقیق راجع به راهبردهای درمانی از نظر عمقی و سطحی محدود هستند، ولی ممکن است چندین عامل روانپزشکی در درمان تکمیلی اعتیاد به اینترنت و اختلالات مرتبط با آن مفید باشند. یک هدف مهم در روند درمانی اعتیاد به اینترنت، محدود کردن، نظارتکردن و در صورت امکان مسدود کردن محرکهای خاص است. یک دیدگاه مهم در درمان اعتیاد به اینترنت و بازی ویدئویی آن است که نیازی به تکرار مکررات نیست. بسیاری از پروتکلها و تکنیکهای درمانی معروف برای اعتیاد در اصلاح اختلالات گذرگاه های پاداش مغز موثر بوده اند. استفاده از اینترنت ممکن است یک مخدر انتخابی جدید باشد، اما بی حسی و خود درمانی به هیچ وجه جدید نیستند. با انگیزش کافی بیمار و مراقبتهای بالینی هدف دار، میتوان به استفادهای سالمتر و پایدار از تکنولوژی دست یافته و در طول زمان آن را حفظ کرد.

رسانه های اجتماعی، اعتیاد به گوشی هوشمند، اینترنت و بازی ویدئویی، درمان اعتیاد به اینترنت