بهسازی بافت فرسوده شهری با رویکرد کاهش اثرات زلزله (مطالعه موردی: محله دولت آباد شهرستان کرمانشاه)

بافت های فرسوده شهری دارای مشکلات متعددی در زمینه های کالبدی، محیطی، اجتماعی و اقتصادی هستند، که زندگی ساکنان در این گونه بافت ها را با مشکل مواجه ساخته است.در دهه اخیر بررسی صد شهر پرجمعیت جهان نشان داد که 78 درصد از این شهرها در معرض یکی از چهار سانحه طبیعی اصلی (زلزله، سونامی، آتش فشان و طوفان) و 45 درصد آنها در معرض بیش از یکی از این سوانح قرار دارند.هدف تحقیق حاضر، بررسی عوامل اثرگذار بر بهسازی بافت فرسوده شهری با رویکرد کاهش اثرات زلزله می باشد.بدین منظور محله دولت آباد شهر کرمانشاه که یکی از محله های واقع در بافت فرسوده شهر است، به عنوان نمونه موردی انتخاب شده است.روش تحقیق به صورت توصیفی، تحلیلی و پیمایشی می باشد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS و AHP استفاده شده است.نتایج به دست آمده چهار نوع بافت و یا محوطه به لحاظ میزان فرسودگی یا تخریب را در منطقه نشان می دهد: بافت با میزان فرسودگی زیاد، بافت با میزان فرسودگی کم، محوطه مخروبه، بافت مساله دار حاشیه ای.نتایج آزمون تحلیل عاملی نیز نشان می دهد که مصالح ساختمانی دارای بیشترین ارزش (اولویت اول) و مساحت قطعات دارای کمترین ارزش (اولویت نهم) هستند.در نهایت می توان گفت که محله دولت آباد از آسیب پذیری بالایی در زمینه های مختلف در برابر وقوع زلزله برخوردار است.ضرورت بهسازی و توسعه فضای شهری ایجاب می کند که عوامل بحران زا، ویژگی ها و اثرات ناشی از آن در نقاط شهری به ویژه در نواحی فرسوده شهری که در معرض خطر قرار دارند، شناسایی شده و در جهت تسهیل امور مساعی لازم ایجاد شود.

Keywords:

بهسازی , بافت فرسوده , زلزله , محله دولت آباد